Toen missionaris en ontdekkingsreiziger David Livingstone voor het eerst over de Victoria watervallen hoorde, zou het nog vier jaar duren voordat hij ze als eerste Europeaan met eigen ogen zag. Vanaf het eiland dat nu naar hem is vernoemd keek hij neer op het vernevelende water. Het was zo wit als sneeuw. Met zijn ogen volgde hij de mist naar beneden... en verder naar beneden, maar er leek geen einde aan te komen. Tussen de evergreens die boven de rand groeien, schreef hij, lopen een paar kleine stroompjes, maar het water komt nooit beneden, doordat de mist ze weer omhoog duwt. Livingstone was vol ontzag naar de rand gekropen.